Yörüğün biri mahkemeye çıkacakmış.

Avukata gitmiş.

-”Sen beni bu mahkemeden kurtar  ben sana istediğin kadar para vereceğim” demiş.

Avukat Yörüğe demiş ki,

-”Mahkemeye çıkınca hakime hep aynı şeyi diyeceksin, saçmalayacaksın” demiş.

Eee mahkeme zamanın gelmiş Yörük mahkemede hakim ne sorarsa,

-”Lülülü” diyecekmiş avukatla anlaşmış.

Çıkmış hakimin karşısına hakim adını falan sormuş anlat demiş Yörükse:

-“Lülülü” demiş.

Hakim oğlum ne oldu düzgün konuşsana demiş.

Yörük:

-“Lülülü” demiş yeniden.

Durum böyle olunca Yörüğe deli demişler ve beraat kararı gelmiş (deli olduğu için).

Mahkemeden çıkmış avukat Yörüğe,

-”Para nerede” diye sormuş.

Bizim Yörük güya uyanık:

-“Lülülü, lülülü” deyip durmuş.

Avukatsa sinirlenip:

-”Bana da mı Lülülü” demiş.