Kafayı iyice bulmuş, yalpalayarak giderken bir tanıdığa rastlar.

–“Yazık dostum, yazık, canına hiç acımıyorsun. Bu gidişle sen fazla yaşamazsın.

Neyzen adamın yüzüne bakıp gülümser.

–“Ömür denilen, içi su dolu fıçıya benzer, içindeki, azar azar da kullansan, hepsini de boşaltsın, mutlaka biter.”